Wywiad z prezesem fundacji - 2008 r.
Fundacja Rozwoju Ziemi Oleckiej
Bogusław M. Borawski: - Dlaczego powołano Fundację Rozwoju Ziemi Oleckiej?
Andrzej Wojczulewicz: - Fundacja powstała w 2004 roku. Była to inicjatywa samorządów wchodzących w skład powiatu gmin. Założycielami są również organizacje pozarządowe oraz niektórzy pracodawcy. Fundacja posiada fundusz założycielski w wysokości 25 100 zł.
BMB: - Jaka jest struktura Fundacji?
AW: - Na czele Fundacji stoi trzyosobowy zarząd. Jest również siedmioosobowa Rada, która zbiera się przynajmniej raz w roku lub częściej, gdy zachodzi potrzeba. Dotyczy to zwłaszcza podejmowania decyzji finansowych, których Zarząd nie może podjąć samodzielnie. Zarząd bowiem może decydować, gdy kwota nie przekracza 100 tysięcy złotych lub w przypadku nieruchomości, gdy kwota nie przekracza 80 tysięcy złotych. Kwotami powyżej zajmuje się Rada.
BMB: - Czym zajmuje siÄ™ Fundacja?
AW: - Zajmujemy się głównie pisaniem wniosków, czyli aplikowaniem o pieniądze unijne. Jeżeli mamy nadwyżki, to w statucie mamy zapisane, że możemy za te pieniądze udzielać różnego rodzaju pomocy. Udzielamy jej szkołom, przedszkolu, domowi dziecka, również przeznaczamy fundusze na zawody strażackie.
BMB: - Kto głównie stara się o unijne fundusze?
AW: - Każdy z naszych pracowników powinien umieć je zdobywać. Fundacja cała jako taka musi zdobyć pieniądze na pobory swych pracowników. Nie ma żadnej możliwości, aby samorządy na naszą działalność dawały jakąkolwiek dotację.
BMB: - Jakie osiągnięcia zanotowała Fundacja?
AW: - Od 2005 roku Fundacja na teren powiatu ściągnęła ponad trzy miliony złotych. Pieniądze zostały u nas w różnej formie. Między innymi przeprowadziliśmy szkolenia. Przeszkoliliśmy 50 kierowców, którzy za kursy nie zapłacili ani grosza. Przygotowaliśmy do zawodu opiekunki osób starszych. Chodziło szczególnie o to, by umiejętności te zdobyły osoby mieszkające na wsi. Chcieliśmy w ten sposób pomóc samorządom w tego rodzaju opiece.
Bardzo chwalone były szkolenia dla kierowców. Było to szkolenie podnoszące umiejętności. Praktycznie wszyscy szkoleni znaleźli sobie pracę. W powiecie bowiem brakuje kierowców.
Sprawdzaliśmy na rynku i było u nas wielkie zapotrzebowanie na uprawnienia na wózki widłowe wszelkiego typu: na gaz, na prąd i na olej. Właściciele dużych zakładów pracy uważają, że każdy z ich pracowników powinien posiadać takie uprawnienia.
BMB: - Jakie zamierzenia na najbliższy czas?
AW: - Nie chciałbym zapeszyć. Piszemy wnioski do funduszy norweskich o fundusze na szkolenie w nowych zawodach osób po pięćdziesiątce, czyli przed emeryturą. Te szkolenia pozwalają przedsiębiorcom brać takie osoby na staż i zatrzymywać te, które będą spełniały ich oczekiwania.
Aplikujemy tutaj o bardzo duże środki i mamy nadzieję, że wiele osób znajdzie dzięki tym szkoleniom pracę.
Będziemy również współpracować z hospicjum na Jaśkach. Chcemy przeszkolić dla nich pielęgniarki i pielęgniarzy.
BMB: - Czy macie wolontariuszy?
AW: - Przy Fundacji istnieje grupa młodych ludzi, dokładnie siedem osób, potrafiących pisać projekty. Każda z nich pracuje w innym zakładzie i choć są uzdolnieni, to nie mieli możliwości wykazania się tymi umiejętnościami. Poprzez naszą Fundacje piszą teraz wnioski i mają w tej dziedzinie poważne sukcesy.
Ściśle współpracujemy z Lokalną Grupą Działania. Grupa ta zajmuje się reklamą naszego regionu. Pokazuje ewentualnym inwestorom możliwości lokowania swego kapitału w naszym regionie. W ten sposób reklamowane są nasze możliwości turystyczne. Na przykład fachowcy sporządzili bardzo dobrą mapę ścieżek rowerowych. W najbliższym czasie mapa ta zostanie opublikowana.
BMB: - Czy Fundacja działa tylko na terenie Polski?
AW: - Współpracujemy z Obwodem Kaliningradzkim. Piszemy obecnie projekt wraz z odpowiednikiem Fundacji w Kaliningradzie. Chcemy zrobić wymianę studentów. Tutaj włączyliśmy w nasze działania Wszechnicę Mazurską.
BMB: - Życzę dalszego rozwoju i owocnej pracy. Dziękuję za rozmowę.
Tygodnik Olecki nr.13/2008
|
